Afgelopen maandagavond kwam ik in een enorme paniek en dissociatie aanval. Ik had van een mug (wel een hele grote mug) een olifant gemaakt. Mijn vriend deed enorm z'n best om mik te kalmeren, alleen niets leek te helpen. Uiteindelijk vroeg hij *Wat zou je willen horen? * en ik antwoorde *Dat het goed komt*. Nadat hij deze woorden hardop uitsprak, keerde de rust weer terug.
Ik vind het aankomende coachingstraject heel spannend en ben aan het wachten totdat het eindelijk gaat beginnen. Ja, ik ga niet zo goed op wachten. Tijdens het wachten heb ik veels te veel tijd om na te denken over wat er allemaal mis kan gaan. Met paniekaanvallen en dissocieren tot gevolg. Of ik plan zoveel afspraken in, zodat ik überhaupt niet na kan denken. Met als gevolg dat ik over de kop vlieg.
Zoals je kunt lezen, schiet ik ook nog weleens in patronen die niet erg helpend zijn. Met dank aan de fijne gesprekken met mijn vriend en vriendinnen, ben ik mezelf inmiddels weer bewust van de patronen en kan ik ze weer bijsturen 😁.
🌟 Natascha
Reactie plaatsen
Reacties