Ik voel me sterk verbonden met het sjamanisme. Het voelt als thuiskomen in mezelf. Een vriendin heeft een aantal jaren samen mogen reizen met een leraar en ontzettend veel van hem geleerd. Inmiddels is ze zover dat ze haar opgedane wijsheid wilt delen met de wereld. Het afgelopen jaar heb ik bij haar een aantal mooie sjamanistische reizen gemaakt en op dit moment volg ik samen met drie andere vrouwen een traject van vijf avonden. Hierin gaan we samen de verbinding maken met onze eigen natuur. Twee weken geleden was de eerste avond en vanavond de tweede.
Tijdens de eerste avond hadden we gezamenlijk een medicijnwiel gelegd, yoga gedaan en een sjamanistische reis gemaakt. Hoewel ik wel vaker een medicijnwiel had gelegd, vielen er ineens een aantal puzzelstukjes op z’n plek. Ik zag hoe ik het wiel kon gebruiken als richtlijn voor mijn dag.
🌟 Het oosten: De zon komt op in het oosten en staat voor het begin van een nieuwe dag. Wat heb ik nodig om de dag op een zo’n fijn mogelijke manier te kunnen beginnen?
🌟 Het zuiden: Het moment van de dag waarin het tijd is voor energie en actie. Aan welke taken en activiteiten wil ik mijn energie besteden?
🌟 Het westen: Het is tijd om af te ronden en los te laten. *Alles wat ik heb gedaan is goed genoeg* en *Ik sta mezelf nu toe om af te ronden en los te laten*.
🌟 Het noorden: De zon gaat onder in het noorden. Een tijd van rust, stilte en slaap. Hoe zorg ik ervoor dat ik zo rustig mogelijk naar bed ga en zo optimaal mogelijk kan slapen?
Elke morgen ga ik even rustig zitten. Door middel van een meditatie ga ik alle windrichtingen met bijbehorende vragen langs. Hierbij visualiseer ik hoe iedere windrichting er voor die dag uit mag komen te zien. Ik merk dat het een fijn gevoel van richting, maar ook van flow geeft.
Voordat we de sjamanistische reis gingen maken hadden we yoga gedaan. Het was fijn om ter voorbereiding op de reis nog even wat te bewegen, om vervolgens de diepte in te gaan.
Waar ik normaal gesproken heel gemakkelijk in een reis kan zakken, voelde ik deze keer erg veel weerstand en onrust. Ik vond het lastig om stil te blijven liggen en mijn benen vielen in slaap. Voorheen zou ik de strijd hiermee zijn aangegaan, maar deze keer mocht het anders. Ik gaf mezelf toestemming om de weerstand en de onrust er te laten zijn. Hierdoor ontstond er een bepaalde mate van rust en kon ik mezelf openstellen voor de reis. Samen met Dolores, mijn krachtdier lag ik in het gras. Dolores is een raaf en de verbinding met haar is heel bijzonder. Ik kan samen met haar ver de hoogte in gaan en dwars door allerlei werelden heen vliegen.
Vandaag was het niet de bedoeling om te gaan vliegen, maar in plaats daarvan kwam er een schildpad aangelopen. Dolores gaf aan dat het tijd is voor een ander tempo. Ik mocht op de rug van de schildpad gaan zitten en de boodschap was meteen duidelijk. *Ik heb het tempo van de schildpad te volgen*. De schildpad laat mij zien dat ik het rustig aan mag doen en dat ik mezelf niet hoef te pushen om sneller te gaan. Ik mag mezelf de ruimte en tijd geven om mezelf op mijn eigen tempo te ontwikkelen. Een fijne boodschap, die ik op dit moment erg goed kan gebruiken. Samen met Dolores en de schildpad heb ik een stuk gezwommen in de zee, maar ook door de woestijn en de rimboe gewandeld. Het langzame tempo zorgde ervoor dat ik de reis daadwerkelijk kon beleven en er intens van kon genieten. Vervolgens kwamen we weer terug in het park en was het tijd om afscheid van de schildpad te nemen. Ik bedankte hem voor de fijne reis en zijn boodschappen.
Vanavond is de tweede avond. Ik kijk ernaar uit en ben benieuwd naar wat er mag gaan ontstaan.
🌟 Natascha
Reactie plaatsen
Reacties