De verhuizing gaat voor mij over loslaten. Het loslaten van alles wat is geweest, zodat ik een nieuw begin kan maken. Allerlei herinneringen passeren de revue, waardoor ik heen en weer beweeg tussen het ene moment intens verdrietig zijn en het andere moment intens blij.
Ik heb ongeveer tien jaar in dit huis gewoond. Het is een plek waar ik ten onder ben gegaan, maar ook mezelf weer heb gevonden. Zoals een feniks die uit haar as herrijst. Het contrast tussen wie ik was en wie ik nu ben is groot, maar ik ben inmiddels in staat om deze kloof te overbruggen. Ik voel weer verbinding met al mijn zielsdelen en dat is erg fijn.
Nu ik een tijdje bij mijn vriend verblijf, voel ik hoeveel energie het me heeft gekost om te wonen in een huis waar zoveel heeft plaatsgevonden. Samen met mijn therapeut heb ik toendertijd gewerkt aan het creëren van een veilige thuishaven. Hoewel dit ook echt wel is gelukt en veel heeft gebracht, voel ik dat het toch slechts een creatie is geweest. Bij mijn vriend hoeft er niets gecreëerd te worden, het is er gewoon fijn en in mijn nieuwe huis zal dat ook zo zijn.
Voordat ik de sleutels ga inleveren wil ik nog een mooi ritueel gaan doen. Ik heb nog geen flauw idee hoe het eruit gaat komen te zien en dat is oké. Het mag als vanzelf ontstaan. Mocht je ideeën hebben, dan hoor ik het graag 😊.
🌟 Natascha
Reactie plaatsen
Reacties